บทที่ 2
เทคนิคที่ใช้ในการจำลอง
เทคนิคMonte Carlo
ขั้นตอนที่ 1
1. ข้อมูลที่ใช้ต้องกำหนด Inter Arrival Time ( เวลาที่2 เวลาที่ 1)
2. ต้องมี Service Time เป็นช่วงเวลาที่มีการใช้บริการ
3. จะมี Waiting Time เป็นช่วงเวลาที่มีการรอคอย จะมีหรือไม่มีก็ได้
ขั้นตอนที่ 2
• เอาข้อมูลที่ให้มา หาความน่าจะเป็น
• หาความน่าจะเป็นสะสม
• หาตัวเลขสุ่ม
ขั้นตอนที่ 3
ทำตารางโมเดล
• ต้องมี Column ตัวเลขสุ่มที่แทน Inter Arrival Time
• ต้องมี Column แทน Service Time
• มี Idle Time
ขั้นตอนที่ 4
- ต้องคำนวณค่าประเมิน รอคอยทันที่ หรือเวลาที่ใช้บริการว่า เท่าไหร่
- จำสูตรด้วย
ตัวอย่าง ข้อมูลของรถบรรทุกที่มาจอดที่สถานีแห่งหนึ่ง ทุกๆ 5 นาทีระหว่าง 7.00 , 7.05 ,... เป็นเวลา 5 วันต่อสัปดาห์ และทั้งหมด 20 สัปดาห์
การแจกแจงดังกล่าวมีข้อตกลงเบื้องต้น โดยการใช้การเขียนกราฟของความน่าจะเป็น (probability plotting)
ขั้นตอนของการเตรียมดังนี้
• เตรียมกระดาษกราฟความน่าจะเป็น (probability paper)
2. ให้ X i , i=1,2,..,n เป็นตัวอย่างข้อมูล
เรียงข้อมูลจากน้อยไปมาก
Y 1 
Y 2 Y 3 ... Y n
3. เขียนกราฟ Y j และ 
เมื่อ j = 1,2,...,n-1
ถ้ากราฟเป็นเส้นตรงถือว่าการแจกแจงนั้นใช้ได้
3. การประมาณค่าพารามิเตอร์
ปกติค่าพารามิเตอร์จะมี ค่าเฉลี่ย และความแปรปรวน
ก . การหาค่าเฉลี่ยและค่าความแปรปรวน
สูตรที่ใช้กรณีข้อมูลไม่แจกแจงความถี่
ค่าเฉลี่ย 
ค่าแปรปรวน S 2 =
สูตรที่ใช้กรณีข้อมูลแจกแจงความถี่
ค่าเฉลี่ย 
ค่าแปรปรวน S 2 = 
ข . ตัวประมาณค่าพารามิเตอร์
เป็นการที่ค่ามีการเปลี่ยนไปตามตัวอย่างที่สุ่มมาแต่ละครั้ง
ตัวอย่าง จากข้อมูลของโทรศัพท์ที่กล่าวมาแล้ว เมื่อนำมาเขียนฮิสโตแกรม และนำไปเทียบกับการแจกแจงมาตรฐานพบว่าเป็นแบบปัวร์ซอง ซึ่งมีพารามิเตอร์คือ 
เป็นค่าประมาณของค่าเฉลี่ย
= 
S 2 = = 7.63
นอกจากนี้ยังมีตัวประมาณค่าพารามิเตอร์ของการแจกแจงอีกดังนี้
แบบการแจกแจง สูตรของความน่าจะเป็น พารามิเตอร์ ถ้าประมาณค่า
พารามิเตอร์
ปัวร์ซอง 
เอ็กซ์โป 
, X>0 
เนนเชียล
ค่า X i ต่ำสุด
ค่า X i สูงสุด
สม่ำเสมอ
